..หลับพี่ก็ฝันถึงน้อง
ตื่นพี่ก็ร้องเรียกหา
น้อง จ๋า น้อง
น้องจ๋ากลับมาหาพี่ก่อน
อย่าจากไปใหพี่เศร้าอาวรณ์
กลับมาห่พี่ก่อน น้องจ๋าน้องคนดี
เจ้าสัญญาว่าหนึ่งเดือนเจ้าจะกลับ
ป่านนี้ก็เลยลับ มาร่วมสองสามปี
คงไปมัวเพลิน ในเมืองหลวงละซี
ลืมตำแหน่งเทพี
ที่สวนแตงเสียแล้วกระมัง
..พี่เห็นจะต้องขายนา
หมดศรัทธาเสียแล้วความหวัง
ช้ำสุดฝืน
ทุกคืนพี่ต้องนอนเพ้อคลั่ง
เจ้าจากไป ไม่กลับคืนถิ่นหลัง
ลืมแม้กระทั่ง ไร่นาที่สวนแตง
เจ้าทิ้งเคียวที่เคยเกี่ยวรวงทอง
เจ้าทิ้งหอห้องไปหลงคะนองสีแสง
ไปเพลินเมืองหลวงถิ่นหรอกลวงจำแลง
ลืมสิ้นสวนแตง
ลืมแกงผักบุ้ง สุพรรณ
..หลับพี่ก็ฝันถึงน้อง
ตื่นพี่ก็ร้องเรียกหา
น้อง จ๋า น้อง
น้องจ๋ากลับมาหาพี่ก่อน
อย่าจากไปใหพี่เศร้าอาวรณ์
กลับมาห่พี่ก่อน น้องจ๋าน้องคนดี
เจ้าสัญญาว่าหนึ่งเดือนเจ้าจะกลับ
ป่านนี้ก็เลยลับ มาร่วมสองสามปี
คงไปมัวเพลิน ในเมืองหลวงละซี
ลืมตำแหน่งเทพี
ที่สวนแตงเสียแล้วกระมัง
..พี่เห็นจะต้องขายนา
หมดศรัทธาเสียแล้วความหวัง
ช้ำสุดฝืน
ทุกคืนพี่ต้องนอนเพ้อคลั่ง
เจ้าจากไป ไม่กลับคืนถิ่นหลัง
ลืมแม้กระทั่ง ไร่นาที่สวนแตง
เจ้าทิ้งเคียวที่เคยเกี่ยวรวงทอง
เจ้าทิ้งหอห้องไปหลงคะนองสีแสง
ไปเพลินเมืองหลวงถิ่นหรอกลวงจำแลง
ลืมสิ้นสวนแตง
ลืมแกงผักบุ้ง สุพรรณ
ตื่นพี่ก็ร้องเรียกหา
น้อง จ๋า น้อง
น้องจ๋ากลับมาหาพี่ก่อน
อย่าจากไปใหพี่เศร้าอาวรณ์
กลับมาห่พี่ก่อน น้องจ๋าน้องคนดี
เจ้าสัญญาว่าหนึ่งเดือนเจ้าจะกลับ
ป่านนี้ก็เลยลับ มาร่วมสองสามปี
คงไปมัวเพลิน ในเมืองหลวงละซี
ลืมตำแหน่งเทพี
ที่สวนแตงเสียแล้วกระมัง
..พี่เห็นจะต้องขายนา
หมดศรัทธาเสียแล้วความหวัง
ช้ำสุดฝืน
ทุกคืนพี่ต้องนอนเพ้อคลั่ง
เจ้าจากไป ไม่กลับคืนถิ่นหลัง
ลืมแม้กระทั่ง ไร่นาที่สวนแตง
เจ้าทิ้งเคียวที่เคยเกี่ยวรวงทอง
เจ้าทิ้งหอห้องไปหลงคะนองสีแสง
ไปเพลินเมืองหลวงถิ่นหรอกลวงจำแลง
ลืมสิ้นสวนแตง
ลืมแกงผักบุ้ง สุพรรณ
..หลับพี่ก็ฝันถึงน้อง
ตื่นพี่ก็ร้องเรียกหา
น้อง จ๋า น้อง
น้องจ๋ากลับมาหาพี่ก่อน
อย่าจากไปใหพี่เศร้าอาวรณ์
กลับมาห่พี่ก่อน น้องจ๋าน้องคนดี
เจ้าสัญญาว่าหนึ่งเดือนเจ้าจะกลับ
ป่านนี้ก็เลยลับ มาร่วมสองสามปี
คงไปมัวเพลิน ในเมืองหลวงละซี
ลืมตำแหน่งเทพี
ที่สวนแตงเสียแล้วกระมัง
..พี่เห็นจะต้องขายนา
หมดศรัทธาเสียแล้วความหวัง
ช้ำสุดฝืน
ทุกคืนพี่ต้องนอนเพ้อคลั่ง
เจ้าจากไป ไม่กลับคืนถิ่นหลัง
ลืมแม้กระทั่ง ไร่นาที่สวนแตง
เจ้าทิ้งเคียวที่เคยเกี่ยวรวงทอง
เจ้าทิ้งหอห้องไปหลงคะนองสีแสง
ไปเพลินเมืองหลวงถิ่นหรอกลวงจำแลง
ลืมสิ้นสวนแตง
ลืมแกงผักบุ้ง สุพรรณ
จบเนื้อเพลงแตงเถาตาย [ต้นฉบับ] - สุพล สมบัติเจริญ